Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy z Grona Pedagogicznego, Drodzy Uczniowie klas 1,2 i 3 …. Nawet nie wiecie jak miło Was wszystkich razem widzieć …., ….. podkreślam. Razem …. , co jeszcze miesiąc temu nie było wcale takie oczywiste.
Nie muszę chyba nikomu uświadamiać, że mamy za sobą bardzo trudny rok … , ale nie będę wymieniać trudów, uciążliwości i wszystkich ograniczeń, z którymi musieliśmy się zmierzyć … Już dość … obiecałam to sobie …. Już dość ….
Pozwólcie, że skupię się na pozytywach …. Podziwiam wszystkich i każdego z osobna, nie pomijając nikogo …. Podziwiam za to, ile trudnych rzeczy zdołaliśmy opanować w tak krótkim czasie …..
Po pierwsze – Nie wiem, jak Wy – Koleżanki i Koledzy, ale ja mam wrażenie, że przez ostatni rok nauczyłam się więcej o pracy z komputerem niż przez ostanie 20 lat… , a Wy – drodzy uczniowie ….. musieliście również nauczyć się i zaakceptować fakt, że praca z komputerem nie polega tylko na przyjemnościach …. na …. grach, czy śledzeniu Facebooka, Instagrama, YouTuba, Messengera, WhatsAppa….
Po drugie – okazało się, że wszyscy potrafimy być bardzo kreatywni…., wszak praca przez Internet wymagała od jednych wielokrotnie wręcz cudów, by się połączyć, a od innych ….. , by wymyślić tysiące powodów, by się ….. nie połączyć ……, ale w każdym wypadku kreatywność była podstawą …..
Po trzecie – dowiedzieliśmy się wiele o sobie …., jak potrafimy pracować w ciągłym stresie, w zagrożeniu….., czy wiemy, czym jest samodyscyplina i brak kontroli ….
Po czwarte – dowiedzieliśmy się, że dopiero ciągły brak kontaktu na żywo, twarzą w twarz, zagrożenie …. pokazuje jak bardzo jest nam potrzebny drugi człowiek, … rozmowa z nim…, potrzymanie za rękę, przytulenie …., uścisk dłoni …., bycie z kimś …. Nawet milczenie z kimś…. Ze sobą.
Po piąte – okazało się, że my – nauczyciele i wy – uczniowie to podział bardzo sztuczny i mało oddający to, że bez siebie wzajemnie nie istniejemy, a przynajmniej jest nam trudno …. ….Wierzcie mi, że pusta szkoła jest jak dzwon bez serca ….. jak stadion, nawet najpiękniejszy, bez kibiców …. Najpiękniejszy, ale pozbawiony życia, śmiechu, łez radości, a nawet i smutku …., straszny i pusty …
Kochani …, mogłabym oczywiście jeszcze wiele wymieniać zalet tak długiego rozstania…. Jedno jest pewne, … nie chciałabym, by jesień znów przyniosła taki stan …. Za to bardzo bym chciała, …. byśmy nie zapomnieli, że jesteśmy dla siebie ważni…. Tak ważni, jak jeszcze nigdy dotąd,.. bo przecież ciężko nam bez siebie…. Dbajcie o siebie, przestrzegajcie zasad bezpieczeństwa wszędzie, gdziekolwiek się pojawicie.. Korzystajcie z możliwości szczepienia, by bezpiecznie wrócić do szkoły ….
Zanim się jednak pożegnamy, chciałbym podziękować moim koleżankom i kolegom – nauczycielom i pracownikom szkoły. Jeszcze nigdy w tak krótkim czasie nie przeorganizowaliśmy wszystkiego, co wiąże się z naszą pracą. To wymagało ogromnej kreatywności, pokładów umiejętności i wytrwałości. Kłaniam się nisko wszystkim, z szacunkiem i z podziwem.
Wam – drodzy uczniowie również serdecznie dziękuję. Jestem z Was bardzo dumna, bo sprostaliście ciężkiemu wysiłkowi. Okazało się, że potraficie pracować samodzielnie, dyscyplinować siebie i innych, uczyć się z przekonaniem, że tak trzeba….., dla siebie, a nie dla innych …
Kochani – czas na stare, ale jakże przyjemne hasło:
Rok szkolny 2020/2021 uważam za zamknięty!!!!
fot. Paweł Krawulski
